SFRJ (1945-1992)

Od 1945. (vrijeme nove Jugoslavije) smeštajni uslovi i oprema bolnice su se sporo i teško popravljali.

Godine 1958. hirurško, očno, ORL, rentgen odeljenje i bolnički laboratorij su dobili pristojan smještaj u novoizgrađenoj zgradi, koja će u konceptu nove bolnice biti adaptirana za polikliniku.

Godine 1960. stara turska vojna bolnica, iako dotrajala, adaptirana je u polikliniku, ATD i dječiji dispanzer, pa je na taj način obezbijeđeno više mogućnosti za njihov rad.

1967. godine, po iseljenju Uprave bolnice u napušteni studentski dom u krugu bolnice, neuropsihijatrijsko, dermatovenerološko i zarazno odjeljenje su dobili uslovniji smještaj u paviljonu koji je izgrađen za vreme stare Jugoslavije.

Godine 1961. adaptirana je baraka za smještaj odjeljenja za fizikalnu terapiju i rehabilitaciju, a vremenom je bila relativno dobro opremljena potrebnim aparatima, tako da je zadovoljavala potrebe bolnice iz te specijalnosti.

Mada nedovoljno i sporo, modernizovala se i medicinska oprema bolnice, zadovoljavajući u dobroj meri savremene zahtijeve dijagnostike i terapije.

No sve to nije bilo dovoljno. Ulagana su ogromna sredstva u popravke sve dotrajalijih zgrada, ali problem smještaja i modernizacije bolnice ostajao je i dalje neriješen, kočeći sve više njen daljnji stručni razvoj. Zbog toga je odlučeno da se izradi nova bolnica. Radovi na njoj su otpočeli 1973. godine, a njena izgradanja je dovršena 1979. godine. Time je bolnica dobila sadašnji izgled. Kapacitet joj je bio 420 kreveta. Pored vojnih lica u njoj su se liječili i civili. Obezbjeđivala je primarnu, sekundarnu i djelimično tercijarnu zdravstvenu zaštitu.